Bericht 006 februari-I 2015 De Smaragd

Op een druilerige dag in februari ga ik het bouwterrein van de Smaragd op en verwacht niet teveel. Het is bewolkt en weinig sprankelend weer. Maar dan ineens laat de zon zich even zien en sta ik op de goede plek. De betonvlechters Berhan(l) en Sevkan (r) staan op een stelwand en achter hun ontstaat een prachtige blauwe lucht. De grote kraan komt in beeld en ik druk af, dynamische lijnen in mijn foto, dat ziet er goed uit. Een stelwand wordt neergezet op de plek waar een muur moet komen, tegen een ijzerframe aan dat vooraf gevlochten is zodat de muur later sterk en bewapend is.

De elektriciens maken de elektra aan het ijzer vast. Als dit werk gedaan is komt er een tweede stelwand die er vanaf de andere kant tegen aan wordt gezet. Als je snel voorbij loopt, denk je dat de muren nu al staan maar dat is niet zo. Van boven af wordt er nu tussen de stelwanden beton gegoten. Als dat is uitgehard, worden de stelwanden weggehaald en dan staat de muur.

Een half uur later in de keet spreek ik Sevkan. “Ik kom uit Den Haag net als Berhan. In 1992 ben ik vanuit Istanboel naar Nederland gekomen. Vanaf 2008 ben ik bouwvakker, maar dat ben ik niet altijd geweest. Tot 2005 heb ik wilde pepers geteeld, ik had een hectare. Ook heb ik nog een jaar architectuur gestudeerd.

Mark en Brian doen de elektra en komen uit Volendam. Mark: “Vroeger zat 100 procent van mijn vrienden in de bouw, nu is dat misschien nog 50 procent. De Volendammers werken of in het toerisme of buiten Volendam. Er zijn nu nog maar twee varende kotters. Iedereen komt voor de visserij naar Volendam maar eigenlijk  bestaat die niet meer”.